جنگل آمازون بزرگ‌ترین جنگل بارانی کره زمین است که بخش وسیعی از شمال قاره آمریکای جنوبی را شامل می‌شود. این جنگل بخش‌هایی از ۹ کشور برزیل، پرو، کلمبیا، بولیوی، ونزوئلا، گویان، سورینام، اکوادور و گویان فرانسه را در بر می‌گیرد. جنگل آمازون از شمال به ارتفاعات گویان، از غرب به کوه‌های آند، از جنوب به فلات مرکزی برزیل و از شرق به اقیانوس اطلس محدود می‌شود.


بیشترین مساحت جنگل‌های آمازون در حوضه آبریز رود آمازون حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش شکل گرفته است. این جنگل‌‌ها انواع گوناگونی از درختان پهن‌برگ را شامل می‌شوند که نقش بسیار مهمی در تولید اکسیژن و جذب دی اکسیدکربن موجود در هوا ایفا می‌‌کنند. به‌طور کلی می‌توان گفت نیمی از اکسیژن جهان از جنگل‌های آمازون تولید می‌شود؛ همین امر سبب شده است که این جنگل به‌عنوان ریه زمین شناخته شود و از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین میراث طبیعی یاد کنند.



عبور رودخانه آمازون از دل جنگل جلوه خاصی به آن بخشیده و زیبایی آن را دوچندان کرده است. این جنگل نامزد قرارگیری در جدیدترین فهرست عجایب هفت‌گانه است. جنگل آمازون حدود ۶٫۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت دارد که این عدد معادل بیش از چهار درصد از کل خشکی‌های کره‌ زمین است. بخش‌هایی از جنگل آمازون در کشور برزیل (۶۰ درصد)، پرو (۱۳ درصد)، کلمبیا (۹ درصد)، بولیوی (۵ درصد)، ونزوئلا (۵ درصد)، گویان (۳ درصد)، سورینام (۲ درصد)، اکوادور (۱٫۵ درصد) و گویان فرانسه (۱٫۵ درصد) قرار دارد.
زمانی که کاشف اسپانیایی، فرانسیسکو ده اوریانا، در نزدیکی رودخانه آمازون با جنگجویان زن از قبیله تاپویاس روبه‌رو شد، به یاد اساطیر یونان باستان، آنان را با نام «آمازون» اطلاق کرد و رودخانه را آمازون نامید. نام جنگل نیز از رودخانه آمازون برگرفته شده و در زمان اسپانیایی و پرتغالی به «ریو آمازوناس» معروف است.