شهر ماچوپیچو پرو دوران طلایی ای در زمان خود داشت اما بعد از آن به دست فراموشی سپرده شد و نامی از آن بر زبان آورده نشد تا اینکه در روز ۲۴ جولای ۱۹۱۱، توسط باستان شناسی آمریکایی به نام هیرام بینگهام کشف شد. ماچوپیچو به معنای قله ی قدیمی است، این شهر اسرار آمیز بر فراز قله های آند و در  ارتفاع ۲۴۳۰ متری از سطح دریا ساخته شده است. طبق شواهد و مدارکی که امروزه در دست است، ماچوپیچو نمی توانسته یک شهر معمولی باشد، بعضی از دانشمندان بر این باورند که اینجا جایی برای گذران اوقات بزرگان اینکا بوده است. در شهر تعداد بسیار زیادی عبادتگاه و یک قصر بزرگ دیده می شود و علاوه بر این خانه هایی که تعداد آن ها به بیشتر از ۱۵۰ عدد می رسد هم برای خدمتکاران بوده است.
ماچوچیپو پرو حدود ۵ کیلومتر مربع وسعت دارد و گفته می شود که ۷۵۰ نفر ظرفیت داشته است. اینکاها به این دلیل چنین جایی را برای ساخت و ساز سازه هایشان انتخاب کردند چون بر این باور بودند که باید جایی استثنایی هم از نظر موقعیت زمین شناختی  هم جغرافیایی انتخاب کنند که نمایانگر و نشان دهده ی چهره ی اینکاها باشد.یکی از خصوصیات معماری سازه هایی که در ماچوپیچو پرو است، استفاده از سنگ در ساخت بناهاست، جالب است بدانید که درساخت این شهر از هیچ ملاطی استفاده نشده است و اینکاها فقط با برش دقیق سنگ ها توانسته اند دیوارهای عظیم و بزرگ را بسازند، دیوارهایی که مرز بین آنها در حد کمتر از ۱ میلیمتر است و با توجه به کمبود ابزار و امکانات در آن دوران، چگونگی برشی به این دقیقی هنوز هم برای دانشمندان سوال است.همانطور که در بالا گفته شد ،این شهر برای سال های سال از دید مردم پنهان باقی مانده بوده است اما چرا؟
جواب این سوال را می توان اینطور داد که به دلیل موقعیت جغرافیایی بسیار خاصی است که داشته است. بعد از ترک شهر ماچوپیچو توسط اینکاها، این شهر کم کم به جایی متروکه تبدیل می شود و اطراف آن را درخت می پوشاند طوری که کاملا از دید مخفی می ماند.یکی از سوال هایی که در ذهن گردشگران هنگامی که صحبت درباره ی ماچوپیچو می شود نقش می بندد این است که چرا چنین شهر زیبا و بزرگی سال ها از دید جهانیان مخفی مانده است چیست؟ اگر بخواهیم به صورت خلاصه بگوییم تنها علت پنهان شدن ماچوپیچو موقعیت جغرافیایی خاص آن می باشد. 
شاید ماچوپیچو موقعیت دسترسی مناسبی نداشته باشد اما این شهر در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد و علاوه بر این، جز عجایب هفتگانه جهان است و شاید بدون اغراق بتوان گفت پر بازدید ترین جاذبه در آمریکای لاتین است.
این شهر مدت ها یش در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده است اما حالا در مرز خطر است چرا که رفت و آمد زیاد گردشگران به آن باعث شده است تاشهر و اکوسیستم آن در معرض خطر نابودی قرار بگیرد.